Krótka notka po wczorajszym dniu – przypadkiem spotkałam dominikanina (jego radosny uśmiech jest nie do podrobienia), który udzielał ślubu mojemu bratu. Okazało się, że w młodości wystąpił w filmie, prowadził z bratem znany program telewizyjny dla młodzieży. Potem skończył pedagodikę i wstąpił do zakonu, gdzie oprócz nie-zwykłego życia zakonnego … został też rysownikiem komiksów. Tak sobie więc myślę, że można być kim się zechce jeśli tylko to „chcenie” jest odpowiednio silne!