Nasza kotka wskakując na wysokie półki (na oko poza jej zasięgiem)  wydaje z siebie zwykle krótki ostrzegawczy miauk. Śmiejemy się, że to miauk dodający odwagi, może „uwaga lecę”? Miaukasz tak czasem? Albo ktoś koło Ciebie?

Gdy masz wątpliwości czy coś robić, czy masz koło siebie kogoś kto Cię –  w najlepszym tego słowa znaczeniu – kopie w zadek i dodaje ducha?  Nie mówię tu o naiwnym pocieszaniu „będzie lepiej” albo „dasz radę”, żeby uspokoić swoje sumienie. Ale o mówieniu z mocą i przekonaniem. Gdy robiłam swój pierwszy warsztat Szkoła Uczuć o komunikacji i emocjach w duch NVC, wahałam się, czy się uda. Wspierał mnie wtedy Mąż: „przecież to coś, czego chcesz”. I właśnie to dodało mi odwagi – tak, właśnie tego chcę! Czasem ktoś Ci musi powtórzyć to, co już wiesz.

Może masz takie przykłady w swoim otoczeniu – ktoś robi coś ciekawego. Pokazuje swoim przykładem, że można. Znam kilka takich osób, które czytam, inspiruję się, podziwiam na gruncie zawodowym (np. Maria Kula u której piszę powieść:) i duchowym (o. Grzegorz Kramer, który wychodzi co rano na rynek – ziąb, czy nie ziąb – żeby nagrywać filmik o Ewangelii). Wszyscy pokazują mi, że jak się coś naprawdę lubi i w to wierzy, to nic Cię nie powstrzyma. Więc karmię dobrymi przykładami moich wewnętrznych krytyków, żeby byli cicho:)

To czasem najtrudniejsze, żeby być swoim sprzymierzeńcem. Ale może pomóc popatrzenie na to, co już się nam udało. Na co się zdecydowałeś. Z czego jesteś dumny. Mi pomaga bardzo takie ćwiczenie umysłowe: Przypominam sobie, czego bałam się w podstawówce (np. denominacji, ale to dłuższa historia:) w szkole średniej (że się nie dostanę na studia) albo na studiach (że nie znajdę pracy), a potem w pierwszej pracy, że nie połączę ich ze studiami, i tak dalej. Widzisz zależność? Po kilku latach możesz się z tych swoich strachów śmiać, ale wtedy były poważne. Więc może warto bać się i działać mimo tego.

zdj. Octavio Fossatti/unsplash.com