Jak się lepiej dogadać – mała rzecz, którą rzadko robimy

by on with Brak komentarzy

jak się lepiej dogadać

Byłam kiedyś na konferencji psychologicznej, na której występował profesor Bogdan de Barbaro. Bardzo cenię jego podejście unikania założeń w komunikacji i wychodzenia do ludzi z ciekawością. Po wystąpieniu na konferencji był czas na pytania od publiczności. Jedna z osób zadała pytanie, które w mojej ocenie było nie na temat i bez sensu. A profesor wydobył z niego taką mądrość i potrzebę pytającego, że opadła mi szczęka. I chciałabym, żebyśmy tak częściej robili. Odnosili się z ciekawością do tego, co mówią inni. Bo zbyt często komunikujemy się jakbyśmy nadawali różne audycje radiowe. Jedna osoba mówi coś, druga czeka na koniec zdania i wskakuje ze swoją opinią lub opowieścią.

Co takiego robimy, że rozmowa idzie średnio?

  • Ignorujemy to, co mówi druga osoba
  • Udajemy, że słuchamy
  • Zajmujemy się czymś innym (przeglądamy telefon, ładujemy zmywarkę)
  • Wskakujemy z własną „audycją”, gdy tylko znajdziemy chwilę ciszy („To jeszcze nic! Posłuchaj co mi się przydarzyło!”)
  • Dajemy nieproszone rady (oooch, tego nie znoszę najbardziej)
  • Zakładamy, że wiemy, co druga osoba chce powiedzieć
  • Zaprzeczamy emocjom („Przesadzasz”, „Jak możesz się tak czuć?”)
  • Psychologizujemy („Masz problem z autorytetami”)
A najważniejsze rozmowy w rodzinie zaczynają się od słuchania choć tak łatwo o pomyłkę. Zbyt często poruszamy się też swoimi ścieżkami i zapominamy posłuchać, co słychać u innej osoby.
Uwielbiam ten cytat pisarza Bernarda Webera: “Między tym, co myślę, Co chcę powiedzieć, Co myślę, że mówię, Co mówię, Co chcesz usłyszeć, Co słyszysz, Co myślisz, że zrozumiałeś, Co chcesz zrozumieć, I co zrozumiałeś…jest co najmniej 9 szans, że się nie zrozumiemy”.
Patrząc z tej perspektywy, to cud, że się jakoś dogadujemy.

Jak rozmawiać lepiej?

Używać łączników, które nawiązują do tego, co powiedziała druga osoba. Niby prosta rzecz, ale rzadko to robimy.

Przykład:

Żona i mąż wyjeżdżają na wakacje nad morze, żona chce kupić strój kąpielowy. Mąż po drodze z pracy mówi „A wiesz, widziałem po drodze reklamę i przecenę letnich strojów, wyglądały ładnie”. Ona na to „a wiesz, mam swój ulubiony sklep, więc chyba przejdę się do niego jutro”.
Niby wszystko ok, ale czegoś zabrakło. Czego? Łącznika z tym, co powiedział mąż, na przykład:
„Miło, że o mnie pomyślałeś.” „Dzięki, że mi to mówisz” albo „Co ci się spodobało w tych strojach?”

Łączniki w rozmowie:

  • Komentuj, to, co powiedziała właśnie druga osoba („To ciekawe”, „Czemu tak myślisz?”)
  • Doceniaj („dzięki, że mi to mówisz”, „celna uwaga”)
  • Używaj parafrazy „Czy dobrze rozumiem, że …? ”
  • Zapytaj „co masz na myśli?” jeśli nie wiesz o co chodzi
  • Nawiązuj („myślałam o tym, co powiedziałeś”, „przypomniało mi się, gdy mówiłeś…”, „dzięki temu, co powiedziałeś, zrozumiałam, że…”)
  • Precyzuj, to co powiedziałeś („może niejasno się wyraziłam…”)
  • Sprawdź, czego potrzebuje druga osoba: „Czy chcesz, żeby ci doradzić, czy potrzebujesz się tylko wygadać?”
  • Powiedz, jeśli nie chcesz/ nie możesz o czymś rozmawiać w tym momencie
  • Przerywaj, jeśli nie chcesz rozmawiać w złości („nie chcę o tym teraz rozmawiać”, „trudno mi się tego słucha”)

Jakiego łącznika dziś użyjesz?

Jeśli chciałbyś lepiej rozmawiać albo masz poczucie, że kłócisz się ciągle o to samo, śledź mój newsletter, planuję konsultacje i kursy na ten temat, znajdziesz tam też bonusowe materiały o rozwiązywaniu konfliktów.

Zdj. CLINT ADAIR / UNSPLASH